Bahaya Kadmium
Kadmium merupakan sejenis logam berat yang boleh hadir secara semula jadi dalam udara, air dan tanah tetapi pada kuantiti yang kecil sahaja.
Kadmium tidak terurai dan akan berkumpul mengikut masa. Pembakaran bahan buangan dari rumah atau industri, pembakaran arang batu dan minyak boleh melepaskan kadmium dalam udara.
Ia juga boleh dihasilkan daripada asap kenderaan, penghasilan bateri dan cat, industri pemprosesan logam, pengangkutan dan pembuangan sampah.
Kira-kira tiga perempat daripada kadmium digunakan dalam bateri Ni-Cd. Satu perempat kadmium digunakan untuk membuat pigmen, pelapis dan saduran, dan sebagai penstabil untuk plastik.
Kadmium selalunya boleh didapati ujud dalam kerak bumi. Ia sentiasa ujud dengan bergabung dengan unsur zink. Kadmium juga diguna dalam industri produk-pengekstrakan zink, plumbum dan tembaga.
Kadmium memasuki alam sekitar terutamanya melalui tanah, kerana ia boleh dijumpai dalam baja dan racun perosak.
Secara semula jadi, jumlah kadmium yang dibebaskan ke alam sekitar sangat besar. Kebanyakkan unsur kadmium dilepaskan ke dalam sungai melalui penggondolan hutan untuk buat lebuh raya, pembalakkan, tanam sawit, perumahan, luluhawa batuan dan sebagainya.
Kadmium juga dilepaskan ke udara melalui kebakaran hutan dan letupan gunung berapi. Selebihnya, kadmium dilepaskan melalui aktiviti manusia, seperti industri pembuatan.
Tiada bijih kadmium dilombong untuk logam, kerana unsur kadmium boleh didapati atau dihasilkan sebagai hasil sampingan peleburan zink daripada bijih, sphelerite (ZnS), di mana Cds adalah bendasing yang penting, terhasil sebanyak 3%.
Akibatnya, kawasan perlombongan utama yang berkaitan dengan zink. Pengeluaran kadmium dunia adalah sekitar 14,000 tan setahun, negara pengeluar utama kadmium ialah Kanada, Amerika Syarikat, Australia, Mexico, Jepun dan Peru.
Manusia mengambil kadmium melalui makanan. Bahan makanan yang kaya dengan kadmium akan menambah atau meningkatkan kandungan kadmium dalam badan manusia.
Contoh makanan ada mengandungi kadmium adalah sotong kering, hati, cendawan, kerang, kupang, serbuk koko dan rumpai laut kering. Pendedahan kepada tahap kadmium sangat tinggi berlaku apabila orang merokok.
Asap tembakau mengangkut kadmium ke dalam paru-paru. Darah akan mengangkut kadmium ke seluruh badan di mana ia boleh meningkatkan kesan oleh potentiating kadmium yang sudah ada dari pemakanan makanan kaya kadmium.
Pendedahan kadmium yang tinggi cara lain boleh berlaku kepada orang-orang yang tinggal berhampiran tapak sisa kilang berbahaya atau pelepasan kadmium ke udara dan orang-orang yang bekerja di dalam industri penapisan logam.
Apabila manusia bernafas di dalam udara berkadmium boleh merosakkan paru-paru. Ini mungkin menyebabkan kematian. Kadmium mula diangkut ke hati melalui darah. Di sana, ia melekat kepada protein untuk membentuk kompleks yang diangkut ke buah pinggang.
Kadmium berkumpul di dalam buah pinggang, di mana ia boleh merosakkan mekanisma penapisan buah pinggang. Ini menyebabkan rencatan perkumuhan protein dan gula dari tubuh dan kerosakan buah pinggang lebih melarat.
Kadmium mengambil masa yang sangat lama sebelum kadmium yang telah terkumpul di buah pinggang dapat keluar dari tubuh manusia.
Aliran sisa Kadmium dari industri berakhir di tanah. Punca-punca pencemaran sungai ini adalah dari sisa pengeluaran zink. Contohnya, fosfat implikasi bijih dan tahi industri bio.
Aliran sisa kadmium juga boleh memasuki udara melalui (isi rumah) pembakaran sisa dan pembakaran bahan api fosil. Kerana peraturan hanya kadmium sedikit kini memasuki air melalui penjualan air sisa dari isi rumah atau industri.
Satu lagi sumber penting pelepasan kadmium ke alam sekitar adalah penggunaan baja fosfat tiruan. Sebahagian daripada kadmium yang berakhir di dalam tanah selepas baja yang dikenakan ke atas tanah ladang dan lain kadmium berakhir di perairan permukaan apabila sisa dari pengeluaran baja dibuang oleh syarikat-syarikat pengeluar.
Kadmium boleh diangkut lebih jauh apabila ia diserap dan bergabung dengan enapcemar. Enapcemar yang kaya dengan kadmium ini boleh mencemarkan air di permukaan bumi serta air di bawah tanah. Kadmium kuat bergabung dengan bahan organik dalam tanah.
Apabila kadmium hadir dalam tanah, ia boleh menjadi amat berbahaya, kerana pengambilan unsur kadmium melalui makanan akan meningkat. Tanah yang berasid meningkatkan pengambilan kadmium oleh akar tumbuh-tumbuhan. Ini adalah potensi bahaya untuk haiwan yang bergantung kepada tumbuhan untuk hidup.
Kadmium berupaya terkumpul dalam badan haiwan terutama apabila haiwan makan pelbagai tumbuhan yang tercemar dengan kadmium. Lembu mungkin mempunyai jumlah kadmium yang tinggi dalam buah pinggang lembu seperti penerangan ini.
Apabila kepekatan kadmium dalam tanah adalah tinggi, mereka boleh mempengaruhi proses microrganisma tanah dan mengancam seluruh ekosistem tanah.
Dalam ekosistem akuatik bio-kadmium boleh berkumpul di dalam kepah, kupang, kerang, siput sedut, lala, remis, mentarang, tiram, ketam, lobster, udang lipan, udang dan ikan.
Binatang atau hidupan laut dikenalpasti berupaya lebih tahan kepada keracunan kadmium berbanding hidupan air tawar. Manusia yang makan atau minum makanan tercemar dengan unsur kadmium boleh mendapat tekanan darah tinggi, penyakit hati, rosak saraf, rosak buah pinggang atau rosak otak.
Artikel ini hanyalah simpanan cache dari url asal penulis yang berkebarangkalian sudah terlalu lama atau sudah dibuang :
http://bicaramentari.blogspot.com/2019/02/vcn.html