Biodata Henry Zackery Cinta Pertama 3

---

Kisa cinta pertama saya sudah masuk bahagian ke- 3. Terima kasih kepada kawan-kawan yang sudi membaca kisah cinta pertama saya BAHAGIAN 1 dan BAHAGIAN 2. Di bahagian ke- 3 nie sambungan dimana saya berjumpa semula si L di Kuantan ketika saya menyambung pengajian Diploma Business Studies saya.
Bila dah putus cinta, buat apa pun tak jadi asyik teringat si L. Saya kuatkan semangat saya ketika membuat Diploma di KIPSAS Kuantan. Saya cuba untuk melupakan si L dengan menyibukkan diri dengan aktiviti rasmi mahupun bukan rasmi. Aktiviti rasmi tu KIPSAS punya aktiviti la, yang tak rasmi tu aktiviti yang dibuat sendiri oleh saya dan rakan sebilik seperti Overnight di Teluk Chempedak dan sebagainya yang biasa dilakukan oleh remaja normal lain.

Ketika di KIPSAS saya ada seorang kakak angkat, dia pernah tanya saya kenapa saya asyik kelihatan tak happy. Saya ceritakanlah kepada kakak angkat saya yang saya nie baru putus cinta. Dia nak tengok gambar si L, saya tunjukkan kepadanya. Kakak angkat saya berhasrat untuk berjumpa si L untuk berbincang tapi saya halang. Saya cakap, tak guna lagi nak berbincang. Saya dah nampak semuanya dan kepercayaan saya kepada si L sudah tiada lagi.




Ada seorang kawan perempuan saya nie ( si A ) muka dia ada iras-iras Raja Farah yang pelakon TV tu. Si A cakap banyak lagi la bunga Henry, kenapa nak pening kepala fikir dia lagi. Saya perhatikan je si A nie macam ada gaya suka kat saya. Mungkin saya perah santan kot.
Si A ade seorang kawan lagi ( si Y ) kami bertiga boleh dikatakan rapat jugak la. Ada satu hari tu saya nak Overnight di Teluk Chempedak sebab kepala asyik nak fikir si L je. Saya nak ambil angin laut dengan kawan saya tapi si A dan si Y nak ikut. Saya tak setuju sebab diorang tu perempuan nanti apa pulak orang cakap. Hari Overnight tu tiba-tiba je si A dan si Y dah terpacak kat Teluk Chempedak. Esok harinya abang si A nie datang menyerang dorm saya sebab bawak si A keluar overnight.
Panas seluruh badan saya, saya membalas semula kedatangan abang si A dengan agak sedikit kurang ajar. Saya jelaskan dengan nada yang tinggi kepada abang si A bahawa adik dia yang datang secara tiba-tiba. Bukan saya yang ajak. Saya pergi dengan kawan lelaki tak tau pulak si A datang ke tempat kami. Abang si A bawak dua orang rakan yang lain kononnya nak belasah saya. Selepas saya habis bercakap saya cabar abang si A dan dua lagi rakannya untuk beradu kalau masih tidak puas hati dengan jawapan saya. Akhirnya abang si A dan rakannya selesai dengan cara baik kemudian keluar dari dorm saya ( tak sangka gangster jugak saya nie ).
Ok tu permulaan bagaimana kehidupan kolej saya di Kuantan. Kembali kepada tajuk utama, entah macam mana kawan rapat si L nie cakap si L ada di Kuantan menyambung pelajarannya di IKIP. Si L pun berhubung dengan saya semula dan kami mengaturkan perjumpaan di East Coast Mall Kuantan. Saya macam terkedu tak tahu nak cakap apa bila berjumpa si L semula, saya banyak bercakap dengan kawan si L pulak. Bukan apa, saya dah tak tahu nak cakap apa, nanti kalau cakap jadi pergaduhan pulak. 
Tapi saya dan si L ada jugak la mengambil gambar bersama di East Coast Mall Kuantan tu. Selepas habis je sesi perjumpaan kami saya serahkan satu bungkusan plastik berwarna hitam kepada si L. Saya cakap kat si L jangan buka selagi tak sampai hostel. Si L mengiyakan sahaja percakapan saya. Saya temankan si L dan kawannya berjalan sampai di MS Garden Kuantan.
Si L lambaikan tangan tanda beliau nak balik dulu, saya hanya mampu senyum dan perhatikan si L berjalan sampai la bayang si L tak lagi kelihatan. Sebenarnya walaupun saya senyum ketika itu, hati saya sedang menangis. Sebab bagi saya itu mungkin kali terakhir saya berjumpa dengan si L.
Bungkusan hitam yang saya bagi kepada si L tu isi dia sebenarnya hadiah-hadiah, surat-surat, dan baju yang saya simpan hasil pemberian si L ketika saya dan si L couple dulu. Sedih jugak masa nak bagi bungkusan tu kat si L tetapi tu lah cara supaya tiada lagi kenangan dari si L yang saya simpan. Dalam perjalanan saya pulang ke hostel saya ada rasa sedikit sebak lah jugak. Sebab bagi saya perjumpaan dengan si L di East Coast Mall Kuantan tu adalah yang terakhir dan segala barang kenangan saya dah pulangkan kepada si L. 
Jujur dalam hati saya masih sayangkan si L walaupun si L melakukan kesilapan dulu dengan mengkhianati cinta saya tapi apa daya saya. Kepercayaan saya kepada si L sudah hancur musnah, sayang sahaja tak cukup kalau saya sendiri sudah tak percaya kepada si L. Boleh ke sayang tapi tak percaya ? Boleh jalan ke perhubungan tu? Sebab tu saya buat keputusan untuk memulangkan semua barang kenangan si L kepadanya.
Esok harinya kawan si L menghantar mesej kepada saya dengan mengatakan si L menangis selepas buka bungkusan hitam pemberian saya tu. Si L tak sangka saya masih menyimpan dengan baik pemberiannya walaupun sudah lama putus. Kawan si L cakap tujuan si L nak jumpa saya adalah untuk memperbaiki semula hubungan dengan saya.
Saya pun cakap kat kawan si L walaupun dah putus tapi barang-barang kenangan si L tetap saya simpan dengan baik, sebab saya masih sayangkan si L walaupun dah putus perhubungan. Tapi walaupun saya masih sayangkan si L, saya masih tak dapat terima apa yang saya alami dulu ketika di Stesen Bas Temerloh ( Rujuk bahagian kedua  ) saya rasa satu tamparan hebat apabila saya nampak si L dan si F jalan bersama-sama. Saya tanya semula kepada kawan si L bahawa boleh ke sayang tapi tak percaya ? 
Saya cuma berharap si L boleh meyakinkan saya semula selepas saya menyerahkan bungkusan hitam tu, tapi harapan hanya tinggal harapan. Si L seperti tidak bersungguh-sungguh meyakinkan saya.
Tahun 2012 ( kalau tak silap ) si L ada menghubungi saya katanya dia ingin cuba meyakinkan saya semula tetapi, seperti saya katakan tadi. Harapan hanya tinggal harapan. Satu mesej saya hantar bertanyakan khabar di pagi hari, dibalasnya pada malam hari. Kadang-kadang dah seminggu saya hantar mesej tapi si L tak balas. Boleh dikira berapa mesej sahaja yang dihantar si L dalam sebulan. Adalah dalam 4 - 5 mesej sebulan. Dalam mesej itu juga si L hanya bertanyakan perkara yang sama " dah makan? Buat ape tu ? " tiada kata-kata yang serius untuk memperbaiki hubungan.
Bagi saya si L mungkin sudah berjumpa lelaki terbaik untuk dirinya. Saya pun cuba lagi lah untuk melupakan si L. Bagi saya kalau betul- betul mahu serius dan sayangkan seseorang, bukan begitu layanan yang sepatutnya diberikan. Hari Raya tahun 2012 saya ikut kawan saya berhari raya dari rumah ke rumah.
Entah macam mana ada seorang kawan nie boleh pulak bagi idea pergi beraya ke rumah si L. Saya pun ikutkan sahajalah kerana masa tu hari raya kan. Sampai sahaja dirumah si L menyambut kedatangan kami di pintu. Kami dihidangkan dengan mihun goreng, tiba-tiba saya terdengar satu suara cakap " mee tu si L masak tau, penat dia buat dari pagi ." Habis je sesi beraya di rumah si L saya bersalaman dengan abang si L kemudian saya keluar tanpa menoleh lagi kebelakang ( macam drama TV pulak ).
Tambah sikit lagi, semasa di KIPSAS Kuantan, adik lelaki si L pun ada di Kuantan menyambung pengajian. Saya memang rapat jugak la dengan adik lelaki si L nie. Tiap kali terjumpa dengan adik si L di bandar Kuantan, saya mesti teringatkan si L sebab wajah adik lelaki si L nie ada iras-iras si L. Rasa nak peluk je adik si L nie kalau tiap kali terjumpa ( gurau je ), tapi lelaki dengan lelaki tak haram kan. Tapi janganlah buat benda bukan-bukan.  
Itulah dia bahagian ke- 3 iaitu bahagian terakhir kisah cinta pertama saya bersama si L. Kalau tak silap saya mula jatuh hati dengan si L tahun 2003 dan rasmi jadi couple tahun 2004 sehinggalah sekarang tahun 2014 saya masih ingat lagi kisah cinta pertama saya nie.
Apa-apa pun saya sudah lama maafkan si L, sekiranya si L sudah bertemu jodoh saya harap pasangannya tu akan jaga si L dengan baik. Si L nie lembut sebenarnya, suka dengan perkara baru, banyak berdiam diri dan banyak lagi la tentang si L yang saya tahu selama saya kenal dia. 
Terima kasih kepada kawan-kawan kerana sudi membaca kisah cinta pertama saya nie. Assalamualaikum

---