Luahan Anak Didik Doktor Pakar Patalogi Muhammad Na Im Ab Razak

---

Saya lihat, banyak kecaman dibuat terhadap Saksi pertama Inkues Zara Qairina. Tapi, hati saya benar-benar terluka apabila seorang kenalan, yang pernah makan bersama saya, sanggup menghina guru yang saya hormati.


Saya tidak akan sesekali menerima jika guru saya dihina dengan panggilan biadab seperti “pantatlogi.” 


Guru saya, seorang pakar forensik hebat yang  mempunyai lebih 30 tahun pengalaman dalam bidang perubatan forensik termasuk 27 tahun sebagai pakar. Dialah orang yang membangunkan Jabatan Forensik di Sabah. Dahulu, beliau berseorangan menjelajah seluruh Sabah untuk melakukan bedah siasat mayat dalam kes jenayah atau berprofil tinggi.


Hari ini di Lahad Datu, esok di Sandakan, lusa di Labuan—itulah rutinnya sehinggalah perkhidmatan forensik di Sabah berkembang maju. Daripada seorang pakar solo, akhirnya ramai pakar dan pegawai forensik dilahirkan serta dilatih oleh beliau. Majoriti pakar forensik dan pegawai perubatan forensik di Sabah, termasuk saya sendiri, adalah anak muridnya.


Beliau yang mengajar saya tentang kepentingan autopsi dalam mencari keadilan buat si mati, sebagai suara terakhir mewakili mereka yang sudah tiada. Beliau juga yang mendidik saya untuk kekal rendah hati walaupun saya berwatak kasar, dan beliau jugalah yang melatih saya cara bercakap di mahkamah ketika inkues atau memberi keterangan.


Bayangkan, walaupun beliau seorang pakar dan legenda, setiap kali kami melakukan bedah siasat, beliau tetap bertanya pandangan saya: “Kamu rasa, apa penyebab itu dan ini?” Saya tahu beliau sudah ada jawapannya, tetapi dia mahu melatih saya supaya berfikir dan berkembang.


Walaupun bukan Islam, akhlaknya sangat terpuji. Beliau tidak pernah meninggikan suara, tidak pernah berbangga dengan pangkat JUSA, dan tidak cerewet soal makan minum atau tempat tinggal ketika bertugas. Jika ada masa, saya bawa beliau makan di kedai, tetapi kebanyakan masa kami hanya makan di bilik mayat. Perbuatannya penuh tertib dan dia sangat tenang. Riak wajahnya lembut dan saya tenang berbual seperti seorang rakan dan bukan antara bos dan anak buah.


Kadang-kadang saya terserempak beliau membeli bunga lewat malam di Pick N Pay untuk disedekahkan. Beliau juga sering membelanja kami. Beliau sangat sensitif dengan urusan jenazah Islam dan akan berusaha sedaya upaya memudahkan urusan terakhir. Malah, di jabatan yang diterajuinya, bedah siasat kadangkala dilakukan pada waktu malam agar jenazah Muslim dapat segera dikebumikan. Saya sendiri tidak mampu melakukannya seperti beliau. Beliau juga peka dengan keperluan staf Muslim, daripada waktu solat hinggalah soal makanan halal.


Kerana beliau, saya begitu mengidolakan bidang forensik hingga menulis novel fiksyen forensik untuk meluahkan kekaguman terhadap disiplin ini. Jika bukan kerana saya sudah melangkah dalam bidang kepakaran kecemasan yang menjadi cita-cita sejak zaman universiti perubatan, pasti saya akan menyambung pengajian sarjana dalam bidang forensik.


Walaupun beliau seorang pakar ternama, kerendahan hatinya luar biasa. Ketika timbul kes kematian disyaki akibat sengatan obor-obor di beberapa negeri, beliau meminta pandangan saya. Malah, beliau dan pasukannya menjemput saya untuk berkongsi ilmu tentang bedah siasat dan cara mengurus serta menganalisis spesimen kesan sengatan obor-obor.


Maaflah. Saya lebih rela kehilangan seorang kawan daripada melihat guru yang saya cintai dihina dan dimaki sebegini. Entah apa motif dan matlamat ‘justice’ yang dilaungkan jika sebegitu ramai orang tidak bersalah difitnah, dihina, direndah-rendahkan martabat dan dicaci-maki.


Duhai Tuhan yang tidak pernah tidur, tunjukkanlah kami jalan kebenaran, jalan yang kau redai dan angkatlah keadilan dan kebenaran yang sebenar.


Muhammad Na'im Ab Razak

---