Ketuanan Melayu Itu Benar Menuduh Ianya Rasis Adalah Fitnah Jahat

---

Ada mulut lancang mengkritik ketuanan Melayu kononnya ia tidak memberi makna apabila sesetengah Melayu itu terlibat rasuah dan dadah. Dijaja kononnya konsep ketuanan Melayu itu rasis, apa yang rasisnya? ketuanan Melayu itu jika rasis masakan tuan tanah ini membenarkan bangsa lain menetap dan menghirup nikmat di tanahnya sendiri.

Konsep ketuanan Melayu ialah konsep yang murni dan berpijak di bumi nyata. Ia berdasarkan warisan budaya dan sejarah negara ini. Ketuanan Melayu itu sudah terbina dari asal kewujudan kerajaan dan tamadun Melayu itu sendiri.
Kesultanan Melayu ialah tapak atau landasannya. Justeru, bila kita menyebut ketuanan Melayu dalam konteks hari ini, ia bukan sekali-kali bermaksud fanatik kepada perkataan ‘Melayu’ itu kerana perkataan itu telah mempunyai tapak dan asas kepada pembinaan negara ini.
Sejarah tanah air jelas merakamkan bahawa sistem kerajaan Melayu dengan wilayah kenegaraan yang dikenali sebagai Tanah Melayu dalam rantau kepulauan Melayu (Nusantara) telah berabad-abad lamanya membentuk ketuanan Melayu. Ia sudah pun dikenali oleh beberapa pengembara dan kuasa luar ketika itu seperti China, India, Arab, Parsi, malah kuasa Barat sendiri.
Contohnya, Marco Polo dari Sepanyol menamakan Tanah Melayu sebagai ‘Malajur’, Albuquerque dari Portugis menamakannya sebagai ‘Malayo’, I-Tsing dari China mengenali Tanah Melayu sebagai ‘Melayu’ dan Yuan Shih pula menamakannya sebagai ‘Ma-Li-Yu’. Dalam inskripsi Tanjore (Sankrit) di India pula dikenali ‘Mailiur’.

Hakikat sejarah

Oleh itu, berdasarkan hakikat sejarah, nama Tanah Melayu yang kemudiannya ditukarkan kepada nama Malaysia (pada 1963) tetap berakar umbi daripada nama Melayu, iaitu ‘Malay-sia’ yang jelas bahawa ‘Malay’ itu merujuk kepada tradisi ketuanan Melayu (Kesultanan Melayu).
Ini membawa kepada kedudukan Raja-raja Melayu dan Yang di-Pertuan Agong, hak-hak istimewa kaum Bumiputera, tanah rizab Melayu, bahasa Melayu, kedudukan agama Islam dan beberapa perkara lain berkaitan Melayu itu dimaktubkan dalam Perlembagaan Persekutuan.
Jika ada yang berhujah bahawa orang Melayu juga berasal dari tempat lain seperti dari Sumatera, Riau, Borneo dan dari kepulauan Melayu yang lain, golongan terbabit hendaklah menyedari bahawa mereka yang berhijrah ke Tanah Melayu itu hakikatnya datang dari rantau dan alam budaya yang sama, iaitu alam Melayu (Nusantara) atau dikenali Barat sebagai Malay archipelago atau alam Melayu.
Pada dasarnya, ketuanan Melayu itu bersendikan pada dasar jiwa yang murni, luas skopnya serta terbuka dalam menerima kehadiran bangsa lain. Maknanya, ketuanan Melayu itu telah sekian lamanya tidak bersifat chauvinis dan absolutisme.
Benar apa yang diungkapkan oleh Dr Burhanuddin al-Helmi pada 1950 bahawa kebangsaan Melayu itu luas dalam peri kemanusiaannya, tidak bercampur aduk seperti ‘belut dengan ular’ dan bukan pula untuk dicacamarbakan, seolah-olah tanah ini tidak bertuan.

Hidupkan hak Melayu

Menurutnya, kebangsaan Melayu ialah kebangsaan yang memelihara dan menghidupkan hak Melayu supaya bertaraf duduk sama rendah, tegak sama tinggi dengan bangsa lain. Ia bukan semangat kebangsaan yang boleh disifatkan sebagai tempat mencari untung dan pemerasan yang mengecewakan anak pertiwinya.
Justeru, ketuanan Melayu itu tidak boleh dikaitkan sama sekali dengan masalah kleptokrasi atau apa-apa bentuk penyelewengan yang dilakukan oleh mana-mana pemimpin Melayu.
Sekiranya ada pemimpin parti Melayu yang berjuang atas nama Melayu melakukan penyelewengan dan salah guna kuasa, kebobrokan seperti itu hanya datang dari nafsu serakah mereka yang berkuasa dan bukannya dari maksud dan kehendak konsep ketuanan Melayu itu sendiri.

Konsep sengaja diseleweng

Namun, konsep yang murni ini sengaja diselewengkan oleh mereka yang anti-konsep ketuanan Melayu ini. Hakikatnya, orang Melayu sentiasa dicabar kedudukannya di negaranya sendiri.
Menurut Alias Mohamed dalam bukunya Wasiat Nasionalisme Melayu bahawa dalam 1960-an, orang Melayu telah dicabar menerusi kuasa politik yang diberi kepada orang bukan Melayu. Orang Melayu telah didesak menamatkan hak-hak istimewa mereka walaupun, ketika itu kedudukan sosioekonomi orang Melayu masih lagi mundur.

---