Kerajaan Perpaduan Mudah Jatuh Undi Tidak Percaya

---

Tun Dr Mahathir sebagai Perdana Menteri (PM) Sementara tidak wajar mengusulkan pembentukan kerajaan perpaduan di negara ini sebagaimana dalam kenyataan beliau di media semalam.
Rakyat juga amat keliru dengan format kerajaan bentuk ini. Namun Tun pada 25 Februari lalu telah menemui kesemua presiden-presiden parti politik dan memaklumkan idea beliau menubuhkan kerajaan tanpa pembangkang.
Pemimpin kanan bukan menteri
Perkara pertama yang dicadangkan Mahathir ialah kerajaan yang tidak akan mengangkat pemimpin kanan parti politik sebagai menteri. Dr Mahathir akan melantik sesiapa sahaja ahli politik yang beliau kehendaki tanpa mengira hierarki, termasuk bebas melantik menteri dari kalangan pegawai tinggi awam atau kelompok perniagaan.
Usai pertemuan dengan semua presiden-presiden parti, Umno dan Pas adalah parti yang mula-mula terasa diperbodohkan oleh perancangan Azmin sejak berminggu-minggu sebelumnya. Mereka mengharapkan Tun akan mengangkat sumpah pada hari Isnin dan masing-masing menjadi menteri persekutuan. Sebaliknya, mereka tidak dijanjikan apa-apa kedudukan dalam kerajaan Mahathir.
Setiausaha Agung Umno Annuar Musa dan Setiausaha Agung Pas Takiyuddin Hassan segera mengadakan sidang media pada lewat petang, menarik balik sokongan kepada Tun Mahathir yang mereka berikan dalam Akaun Berkanun (SD) pada hari Ahad. Mereka tidak menyangka usaha Azmin merancang ‘huru-hara’ politik pada berakhir dengan sebuah kerajaan diktator dan PM boleh melantik sesiapa sahaja menjadi menteri.
Kedua-duanya menggesa Agong membubarkan parlimen agar parti mereka boleh meraih kemenangan dalam pilihan raya umum (PRU) ke 15.
Muhyiddin, Azmin kena ‘main’
Bekas Timbalan Presiden PKR, Azmin Ali mungkin pihak paling gembira menjatuhkan kerajaan Pakatan Harapan (PH). Namun beliau menjadi serba salah pada Selasa apabila mengetahui kerajaan baharu yang akan dibentuk Tun tidak mengutamakan tokoh-tokoh politik. Bagaimanapun mungkin Azmin masih mempunyai peluang kerana berjasa menjatuhkan kerajaan PH.
Bagaimanapun, sebaliknya berlaku kepada Muhyiddin Yassin. Beliau terasa dikhianati Tun. Lebih-lebih lagi kerana Muhyiddin dipotretkan media sebagai pengkhianat yang menjatuhkan kerajaan. Sedangkan pelan awal tidak berlaku sedemikian. Sumber mendakwa Muhyiddin hanya mengikut perancangan dalam menarik keluar Bersatu dari PH sehingga kerajaan tumbang.
Malangnya apabila kerajaan tumbang peluang itu digunakan Tun untuk bertemu Agong dan mendapat jawatan PM Sementara. Dengan jawatan tersebut pula Mahathir melobi untuk membentuk kerajaan teknokrat yang dikuasai sepenuhnya oleh beliau.
Berbeza dengan Indonesia
Kerajaan perpaduan cuba digambarkan sama seperti kerajaan Jokowi di Indonesia. Padahal gambaran itu salah sama sekali. Indonesia mengamalkan sistem pilihan raya presiden. Selepas menang, presiden bebas untuk melantik sesiapa sahaja menjadi menteri. Malah teknokrat yang tiada kena mengena dengan politik pun boleh dilantik sebagai menteri. Bagaimanapun kementerian utama di Indonesia seperti keselamatan, pertahanan dan sebagainya dianggotai oleh pemimpin kanan parti. Menteri pelajaran, kesihatan dan lain-lain yang kurang utama diterajui teknokrat.
Sistem demoktasi di Malaysia lain. Setiap ahli parlimen dikawal oleh presiden parti dan wajib mengikut cakap ketua parti. Setiap parti mempunyai tawaran tersendiri kepada rakyat. Masalah perlantikan menteri yang dibuat tanpa direstui ketua parti akan mengakibatkan parti bergolak. Di samping calon itu juga tidak akan membawa aspirasi parti, misalnya janji pengurangan tol, subsidi minyak dan sebagainya kerana pemimpin yang dipilih mungkin dari peringkat paling bawah hierarki parti. Apatah lagi menteri dari kalangan ahli perniagaan atau pentadbir awam yang tiada kena mengena dengan rakyat.
Akibatnya Tun akan berkuasa mutlak. Hanya beliau yang akan memberi idea dan para menteri di bawahnya melaksanakan arahan. Mungkin sangat sedikit cadangan yang akan diterimanya untuk dilaksanakan berbanding era PH yang mana kerajaan berusaha menunaikan banyak manifesto pilihan raya umum ke 14.
Oleh itu, kerajaan perpaduan ini amat terdedah kepada ketidakpuasan hati ketua-ketua parti politik. Bagaimanakah Tun mahu meredakan ketidakpuasan hati ini? Jika banyak polisi Tun tidak mengutamakan janji parti kepada rakyat maka kerajaan Tun akan terdedah kepada undi tidak percaya di Dewan Rakyat. Malah kerajaan ini mungkin akan ‘tutup buku’ dalam sesi parlimen Mac ini akibat undi tidak percaya daripada PH dan Umno, Pas sekali gus.
Keadaan memburuk
Namun andainya Tun ingin mengekalkan kerajaan perpaduan ini dengan apa cara sekali pun maka berkemungkinan beliau memperkenalkan semula undang-undang drakonian seperti ISA. Penentang akan ditahan dan ahli politik menjadi takut untuk melawan kerajaan.
Adakah formula era pentadbiran PM 4 (1981 – 2003) akan beliau gunakan bagi mempertahankan kerajaan perpaduan ini?
Apa pun rakyat tidak wajar menyokong kerajaan tersebut yang akan merosakan tradisi berpolitik di Malaysia. Atau mungkin meminda sistem demokrasi berparlimen di negara ini bagi meneruskan kelangsungan kerajaan format berkenaan.
Pihak Istana pula seharusnya bijaksana untuk menerima Presiden PKR Anwar Ibrahim yang mempunyai cukup sokongan dan sesuai dengan hasil tinjauan interview Agong bersama 221 ahli parlimen sepanjang dua hari lalu.
Malaysia belum bersedia untuk sistem pilihan raya presiden dan kerajaan yang dibentuk perlulah mengikut tradisi sedia ada.

---